Yaşadığımı Hissediyorum

Yaşadığımı hissediyorum.

Günden güne daha keskinleşiyor köşeler de kavisler de. Bir şekil çıkmak için ortaya, çabalıyor. Vücudumda zehir dolaşıyor, ben onu şifa algılıyorum. Ya da o aslında şifa da ben onu fazlaca büyütüyorum. Başka başka algılar gelip buluyor beni neredense. Vücudum benim oluyor, damarlarıma giren her şeyle. Aslında benim değil, biliyorum. Düzen arıyorum, düzensizliğin düzenini. Ya da aramıyorum o beni buluyor. Hayat hep olması gerektiği gibi oluyor. Bu büyüyü bozamıyorum.

Doğduğumda sahip olduklarım var. Sahiplik ekini bana yaftalayanlar var ya da. İtirazsızım, sadece inceliyorum. Köşe bucak araştırıyorum. Dışarıya bakarken içerimi unutuyorum. İçerimde dışarımı özdeşleşiyorum. Köşeler daha bir belirginleşiyor, hayat daha bir bastırıyor. Oysa ki uzaklaşır gibi geliyor. Bulunuyorum bir noktada, noktayım beş boyutlu düzlemde. Gel diyor gelmiyorum, gel diyor geliyorum. Yaklaşıyor, uzaklaşıyorum. Enerji, bedenimde aşağı ve yukarı. Yükseğim, enlemlerim kısa. Yükseğimse tombul. Göz hizamda alnım ve şakaklarım. Bu büyüyü bozamıyorum. Bir şey bozmak istemiyorum. Bir şey yapmak istemiyorum. Salınıyorum uzayda. Kitaba bakınıyorum, yüzü dönük. Hasretimi çağırıyorum. Davet eşsiz. Hastaysam tüleriyorum, boncuk dökülüyor yüzümden. Alıp yapıştırıyorum. Üşürsem sarılıyorum. Seviliyorum. Seviniyorum. Sevsekliyorum. Elimi oynatıyorum. Hareketli. Oysa ki sabit. Her yönü belli. Duymazlıktan gelen insan kızıyım. Hatırlıyorum, bellekte. Kopyalıyorum sana, senden küreye. Geziyordum, papatyalarda. Sazlıklarda yürüyorum. Sarı sarı açıyor içimden.

Yaşadığımı hissediyorum.

Gelme korkuyorum. Oysaki koruyorsun. Korunmak korkunç. Çıldırmak olası. Korkmuyorum sanmak için dizayn edildi her şey. Tekrar yıkıldı. Tamir de etsem sonunda yok oluş. Uzaktakiler çarpışıyor, yakındakiler bitişiyor. Tüm dünya kesişiyor. Tek bir nokta. Nokta yokluk. Uyku hapsolunmuşluk. Geçici heves. Aşka gelemedi. Yakında tüter. Kim özü yor. Kal benim şuramda. Sıcak bunaltırsa, soğuk titretirse. Kim özü. Kırık kapla yap işimi. Sağlam olur, biliyorum. Bütün olsun sanırken, eksik. Oysa ki her şey tastamam. Rengim pembe, ben ne sanıyorum. Kalıyorum, burası güzel. Gidiyorum zaman devam. Altlık ve üstlük basamakları dengeliyor. Üstüne basıyorum. Hoşlanmak istiyorum, daha çok niceler.

Yaşadığımı hissediyorum.

Beğendiyseniz Kimsenin Olmadığı Kapının Önü adlı yazım için tıklayınız.

Sevgilerimle.