Yazıyorum
Yazıyorum sanki canlandım… Güzel haberler geliyor kulağıma kuş cıvıltılarını andıran şekillerde. Kucaklıyor güneş bütün güzel günleri ve bütün güzel günler güzel insanlar için koynunu açıyor. Hayatın anlamını, tadını hisseden bilir dercesine…
Hayatın anlamı üzerine haddinden çok yazılıp çizilir ama bunların biraz ucundan kıyısından tutmak, yetişmek çoğu zaman yeter insana. Yazarak bunu yapabilir miyim acaba diye düşünürken ben, insanlar zamanın keşmekeşinde sıkışadursun, yaşıyorum. Bir tomurcuk gibi toprağa atılıp hayat buluyorum. Beynimin bana hazırladığı komploları, bedenimin çevikliğini baz alarak kullanıma açılan zekamla çözüyorum. Algıladığım algılayamadığım, bildiğim öğrendiğim her şey bana beni anlatıyor canlı kanlı.
Ben yaşamaya her başladığımda, benim dışımdaki faktörleri diskalifiye edebilme savaşını veriyorum, önce kendi içimde. Sonra bunu başarmanın hazzını ya da bunu başaramamanın verdiği durgunluğu hissediyorum benliğimde.
Yoğunluğunu ölçemediğim duygularımın bana, beni zor durumda bırakmak için çabalarcasına adeta, peş peşe durgunluklar yaşatmasına aldırmıyor değilim. Ama elimden bir şey gelmiyor. Bunun burukluğu kuşatıyor beni. Sadece kendimi bu duygunun esiri olmaktan sakınabildiğim günlere şükrediyorum.
Yazamıyorum versiyonu için için tıklayınız.
Sevgilerimle.
***
Yazıyorum sanki canlandım… Güzel haberler geliyor kulağıma kuş cıvıltılarını andıran şekillerde. Kucaklıyor güneş bütün güzel günleri ve bütün güzel günler güzel insanlar için koynunu açıyor. Hayatın anlamını, tadını hisseden bilir dercesine…
Hayatın anlamı üzerine haddinden çok yazılıp çizilir ama bunların biraz ucundan kıyısından tutmak, yetişmek çoğu zaman yeter insana. Yazarak bunu yapabilir miyim acaba diye düşünürken ben, insanlar zamanın keşmekeşinde sıkışadursun, yaşıyorum. Bir tomurcuk gibi toprağa atılıp hayat buluyorum. Beynimin bana hazırladığı komploları, bedenimin çevikliğini baz alarak kullanıma açılan zekamla çözüyorum. Algıladığım algılayamadığım, bildiğim öğrendiğim her şey bana beni anlatıyor canlı kanlı.
Ben yaşamaya her başladığımda, benim dışımdaki faktörleri diskalifiye edebilme savaşını veriyorum, önce kendi içimde. Sonra bunu başarmanın hazzını ya da bunu başaramamanın verdiği durgunluğu hissediyorum benliğimde.
Yoğunluğunu ölçemediğim duygularımın bana, beni zor durumda bırakmak için çabalarcasına adeta, peş peşe durgunluklar yaşatmasına aldırmıyor değilim. Ama elimden bir şey gelmiyor. Bunun burukluğu kuşatıyor beni. Sadece kendimi bu duygunun esiri olmaktan sakınabildiğim günlere şükrediyorum.
Yazıyla önerilen müzik;
